در خلق یک کاریکاتور موفق عوامل بسیاری دخالت دارند، اما یکی از مهم ترین و قوی ترین عناصری که یک کاریکاتور زیبا را تشکیل می دهد شکل سر است. طراحی سر در کاریکاتور فضای خوبی برای اغراق کردن ایجاد می کند و یکی از اساسی ترین عناصر کاریکاتور چهره را تشکیل می دهد.
قدرت اصلی اغراق در کاریکاتور را می توان در شکل سر نشان داد و دانستن این موضوع به کاریکاتوریست کمک می کند که تلاش خود را روی بهتر نمایش دادن سر متمرکز کند. با تغییر شکل و اغراق در شکل سر می توانید چارچوبی بسازید که در آن سایر اعضای چهره و تناسب آن ها با یکدیگر به خوبی گنجانده شود. اگر در ایجاد اغراق در سر موفق عمل کنید بقیه اعضای چهره را نیز می توانید به خوبی در کاریکاتور نمایش دهید.
در مقالات گذشته درباره پنج شکل اصلی تشکیل دهنده یک چهره و تناسب آن ها با یکدیگر صحبت کردیم. در این جا با دقت بیش تری یکی از این اشکال اصلی یعنی سر را بررسی می کنیم.
همان طور که در گذشته اشاره کردیم به عنوان یک کاریکاتوریست باید با نگاهی پرورش یافته و حرفه ای به اطراف خود بنگریم تا بهترین جزئیات را برای ایجاد اغراق در کاریکاتور پیدا کنیم. در ادامه چهار روش مفید برای تشخیص بهتر شکل کلی سر را معرفی می کنیم.
1. چشم های خود را هنگام نگاه کردن به موضوع کاریکاتور فشرده کنید
طراحی سر در کاریکاتور بدون در نظر گرفتن جزئیات چهره کار آسان تری است. جزئیات چهره می تواند مانع شود که طرح کلی شکل های اصلی را ببینید. فشرده کردن چشم ها هنگام نگاه کردن به موضوع یک تکنیک هنری قدیمی است. پلک های خود را به قدری به هم نزدیک کنید که موضوع طراحی را تقریباً از میان مژه های خود ببینید. با این کار دید شما محو می شود و باعث می شود توجه شما به جای جزئیات به طرح کلی سر جلب شود.
2. نقاط مرجع را در چهره موضوع کاریکاتور پیدا کنید
در اینجا منظور از نقاط مرجع قسمت های مشخصی از چهره است که می توانید از آن به عنوان تکیه گاه مشاهدات خود استفاده نمایید. در هر چهره می توان نقاط مرجع منحصر به آن چهره را پیدا کرد. یکی از خطوطی که به عنوان مرجعی مناسب استفاده می شود، خط افقی متصل کننده دو چشم به یکدیگر است. همچنین خط عمودی که به عنوان محور تقارن صورت عمل می کند نیز یک مرجع مناسب دیگر است. در نظر گرفتن این خطوط تشخیص آن که کدام قسمت صورت حجیم تر و کدام اعضا کوچکتر هستند را آسان تر می کند. نقاط مرجع مناسب دیگر قسمت هایی از صورت هستند که زاویه دارند، مثل دو طرف چانه یا انتهای فک. طراحی سر در کاریکاتور را با در نظر گرفتن این نقاط مرجع بهتر می توان انجام داد و در آن اغراق کرد.
3. عدم تعادل را بین دو نیمه صورت پیدا کنید
کاریکاتوریست ها اغلب هنگام تصمیم گیری درباره این که در چه چیز اغراق ایجاد کنند، سوالاتی را از خود می پرسند: "این صورت پهن یا باریک است؟ کوتاه یا بلند است؟ گرد است یا زاویه دار؟" خود را وادار کنید که سوالات محدود و معینی را هنگام طراحی کاریکاتور از خود بپرسید. یکی از مهمترین پرسش ها هنگام طراحی سر در کاریکاتور این است: "حجم این سر در بالای چشم ها بیش تر است یا در پایین چشم ها؟" پاسخ این پرسش را با در نظر گرفتن خط مرجعی که در بخش بالا به آن اشاره شد پیدا کنید.
در تناسب کلاسیک چهره حجم صورت در دو نیمه بالایی و پایینی سر یکسان است. اما در چهره بسیاری از افراد این تناسب به گونه ای دیگر دیده می شود. مثلا افرادی که غبغب بزرگی دارند به نظر می رسد که حجم صورتشان در زیر خط چشم ها بیش تر است و این ویژگی نقطه ای عالی برای شروع اغراق است، هر چه عدم تعادل چهره بیش تر باشد فضا برای ایجاد کردن اغراق بیش تر می شود.
4. از شباهت شکل ظاهری سر به اشیاء مختلف کمک بگیرید
این روشی عجیب ولی موثر برای طراحی سر در کاریکاتور است. تلاش کنید سر موضوع کاریکاتور را به یک شیء که با آن آشنایی دارید تشبیه کنید. به عنوان مثال ممکنن است به نظر شما برسد که سر یک شخص به لامپ شباهت دارد، یا با دیدن شخص دیگری به یاد شکل بادام زمینی بیفتید. البته کاریکاتوریست ها معمولاً یک لامپ با یک صورت روی آن را به عنوان کاریکاتور اصلی یک شخص طراحی نمی کنند بلکه شکل لامپ را به عنوان یک الگو برای طراحی کاریکاتور در نظر می گیرند.
به عنوان یک تمرین سرگرم کننده چند شیء جالب در اطراف خود را طراحی کنید و برای آن ها صورت بکشید. این تمرین به شما کمک می کند که هنگام طراحی کاریکاتور شباهت میان موضوع و اشیاء را سریع تر درک کنید.
نظرات ارزشمند شما