در صورتی که مهارت همدردی بالایی داشته باشید، قادر هستید مسائل را از دید اشخاص دیگر نظاره کنید و همچنین دیدگاه های خود را نسبت به نقطه نظرات آن ها بیان کنید. همدردی تنها به معنی داشتن رفتار خوب هنگام برخورد با مشکلات دیگران نیست. بلکه نوعی مهارت میان فردی است که شما را قادر می سازد روابط محکمی با دیگران برقرار سازید که این خود برای موفقیت شما در زندگی شخصی و حرفه ای ضروری است.
دلایل اهمیت مهارت همدردی
مهارت همدری به عبارت دیگر به معنی قرار دادن خود به جای شخص دیگر و درک موقعیت، احساسات و مشاهدات آن ها است. برای افرادی که در مقام رهبری و ریاست یک گروه قرار دارند، همدردی یک ویژگی بسیار مهم است. چرا که به کمک آن می توان دغدغه ها و نقطه نظرات کارمندان را درک نمود. این مهارت همچنین باعث می شود ارتباطات اجتماعی موثرتری با دیگران برقرار نمایید زیرا می توانید احساس کنید که خواسته های دیگران چیست و آیا می توانید این خواسته ها را برای آن ها برآورده نمایید یا خیر؟
هم دردی و هم ذات پنداری اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند. هم ذات پنداری به معنی واقعا تحت تاثیر گرفتن از احساسات و افکار دیگران است. به عنوان مثال اگر یکی از کارمندان احساس غم و یاس می کند، رییسی که توانایی همذات پنداری بالایی دارد نیز همان احساسات را تجربه می کند و در صدد کمک به زیردستان خود بر می آید.
چگونه مهارت همدردی را در خود پرورش دهیم؟
1. تفاوت های عمده میان افراد را درک کنید
یکی از بهترین مثال های مهارت بالا در همدردی متعلق به افرادی است که به مکان هایی با فرهنگ چندگانه سفر کرده و یا در این مکان ها کار کرده اند. این گونه افراد می آموزند که شیوه دیدن و تجربه کردن مسائل مختلف برای هر فرد با فرد دیگر متفاوت است. افرادی که مهارت بالایی در همدردی ندارند ممکن است به صورت نظری بدانند که چنین تفاوت هایی وجود دارد اما هنگامی که در واقعیت این تفاوت ها را تجربه می کنند، مهارت همدردی و رفتار مناسبی از خود نشان نمی دهند.
2. یاد بگیرید که احساسات خود را بشناسید
بسیاری از ما به قدری با پیچیدگی درباره احساسات خود فکر می کنیم که نمی توانیم با آمادگی قبلی آن ها را در خود شناسایی کنیم. به عنوان مثال ممکن است افکار خود را به جای احساسات مورد توجه قرار دهیم و زمانی که کسی از احساس ما نسبت به پروژه ای می پرسد، ممکن است این گونه پاسخ دهیم: "فکر می کنم خیلی کارها باید انجام دهیم". همچنین ممکن است نتوانیم میان احساسات مربوط به یکدیگر تمایز قائل شویم. به عنوان مثال میان ناامیدی و رنجش پذیری یا خوشحالی و هیجانزده بودن.
3. مرتب از احساس دیگران نسبت به یک موقعیت جویا شوید
هنگامی که موقعیت مهم و جالب پیش آمد از دوستان و همکاران خود درمورد آن موقعیت نظر خواهی کنید. از آن ها بخواهید احساس خود را درباره آن موقعیت برای شما شرح دهند سپس در سکوت پاسخ های آن ها را با احساس خودتان مقایسه کنید. این کار نه تنها به پرورش مهارت همدردی شما کمک می کند، بلکه باعث می شود بیش تر افراد اطراف خود را بشناسید.
4. از مشاور روانشناس خود درباره این مهارت کمک بگیرید
مشاوران روانشناس در زمینه رفتارهای میان فردی متخصص هستند. با مشاور روانشناس خود درباره احساسات روزانه خود نسبت به موقعیت ها و دیگر افراد صحبت کنید و همچنین از او بخواهید که برای شما توضیح دهد چگونه مهارت همدردی خود را پرورش دهید.
5. از قدرت تخیل خود استفاده کنید
هنگامی که تلاش می کنید که خود را به جای فرد دیگری بگذارید و از دید او جوانب مسئله را بررسی کنید، با کمک قدرت تخیلتان تمام اطلاعاتی که در مورد او می دانید را در ذهن خود کنار یکدیگر بگذارید و یک تصویر ذهنی از او بسازید. بر مبنای آن تصویر ذهنی خیالپردازی کنید که جهان از دید او چگونه به نظر خواهد رسید. با توجه به آنچه که در حال حاضر در زندگی آن شخص رخ می دهد، تصور کنید که چه احساساتی را تجربه می کند؟ خواسته های شخصی و چالش هایی که با آن ها رو به روست را تصور کنید. چه موضوعی بیش تر از هر چیز دیگر در او ایجاد انگیزه می کند؟ در آخر از خود بپرسید با تصور کردن همه این ها بهترین راهی که شما می توانید با این فرد تعامل داشته باشید چه می تواند باشد.
نظرات ارزشمند شما