ممکن است تصور کنید که تولید انیمیشن برای بازی های ویدئویی و فیلم به طور یکسانی انجام می شود، با ان حال این گونه نیست. با وجود آن که اصول و ابزارهای یکسانی برای ساخت انیمیشن برای هر کدام از این رسانه ها به کار برده می شود، فرآیندها و تکنیک هر کدام با دیگری متفاوت است. در این مقاله با این تفاوت ها آشنا می شوید.
محیط انیمیشن برای بازی های ویدئویی با توجه به چرخش دوربین ساخته می شود
هنگام تولید انیمیشن برای فیلم، انیماتور تنها مسئول انیمیت کردن آن چه در دیدرس دوربین است می باشد. به عبارت دیگر او باید نگران زاویه دوربین در زمان های مختلف باشد. وقتی در حال تماشای یک فیلم انیمیشنی هستید و دکمه Play را فشار می دهید، نمی توانید تصویر را به چرخش درآورید و نگاهی به کل صحنه بیاندازید. تنها می توانید آن چه را که دوربین به شما نشان می دهد ببینید. برای انیماتور فیلم کافی است که صحنه ای که از دید دوربین دیده می شود، به خوبی پرداخته شده باشد. البته این موضوع به آن معنی نیست که ساختن انیمیشن برای فیلم ساده است. بلکه سختی های ساخت انیمیشن برای بازی های ویدئویی متفاوت با سختی های ساخت انیمیشن برای فیلم است.
بازی های ویدئویی می بایست تعاملی باشند. هنگامی که بازی می کنید، کنترل کاملی بر شخصیت و دوربین دارید. بازیکن کسی است که داستان را به پیش می راند و شخصیت را به حرکت در می آورد. پس نه تنها انیمیشن باید خوب به نظر به رسد، بلکه باید از هر زاویه ممکن نیز کیفیت خوبی داشته باشد.
به عنوان مثال اگر بازی به صورت سوم شخص است و بازیکن دوربین را بچرخاند، راه رفتن و مسیر حرکت شخصیت را از زاویه کاملاً جدیدی خواهد دید. چرخش دوربین ممکن است برخی جزئیات را نمایان کند که در زاویه های دیگر به چشم نمی آیند. مثلاً برای یک شخصیت در حال راه رفتن، اگر دوربین کاملاً از بالای سر شخصیت فیلم را نمایش دهد، انیماتور باید به نحوه نمایان شدن سر زانوهای شخصیت به هنگام گام برداشتن دقت کند و آن را انیمیت کند.
سرعت پردازش کنسول های بازی متفاوت با کامپیوترهای تولید فیلم انیمیشنی
بازی های ویدئویی با محدودیتی روبه‌رو هستند که فیلم های انیمیشنی به ندرت با آن مواجه می شوند، یعنی قدرت موتور رندرگیری کنسول بازی. همچنان که بازی ادامه می یابد موتور رندرگیری به طور مستمر خروجی هایی بر اساس زاویه دوربین، داده های شخصیت بازی و عوامل محیط بازی ارائه می دهد. این کار مثل رندرگرفتن از داده های دیجیتالی به هنگام خلق انیمیشن است ولی یک تفاوت اساسی دارد: سرعت رندرگیری باید هماهنگ با سرعت ورود داده ها باشد تا به محض آن که حرکتی را روی دسته بازی انجام دادید، آن حرکت در محیط بازی اجرا شود. به همین دلیل است که در بازی های ویدئویی از چند مدل با کیفیت های مختلف استفاده می شود. مثلاً برای صحنه های جنگ از مدل هایی با کیفیت پایین تر نسبت به قطعات ویدئویی مابین مراحل بازی استفاده می شود.
استفاده از صدا، موسیقی و افکت های صوتی
دلیل آن که در نسل های قدیمی تر کنسول های بازی استفاده از صدا و موسیقی بسیار محدودتر بود، همین سرعت رندرگیری پایین کنسول های بازی بود. اضافه کردن صدا به کاراکترها سرعت بازی را پایین می آورد. به همین دلیل هنگام تولید انیمیشن برای بازی های ویدئویی افکت های صدا با محدودیت به کاربرده می شوند، در حالی که در فیلم های انیمیشنی استفاده از صدا و موسیقی محدودیتی ندارد.
میزان تحت کنترل بودن شخصیت ها
موتورهای هوش مصنوعی متنوعی با هدف ساخت بازی های ویدئویی توسعه یافته اند. این موتورهای هوش مصنوعی کمک می کنند تا رفتار کاراکترهای بازی قابل کنترل تر باشد و به نوعی هوشمندانه تر واکنش دهند. می توان گفت مدل های سه بعدی انیمیشن برای بازی های ویدئویی از مدل های فیلم های انیمیشنی "زنده تر" هستند. چرا که به محرک ها به شیوه مشخصی واکنش می دهند و حتی قادرند رفتارهای اعمال شده به آن ها را در طول بازی به خاطر بسپارند. مدل های فیلم های انیمیشنی احتیاجی به این ویژگی ندارند. زیرا رفتار آن ها به طور دقیق از فیلمنامه پیروی می کند و مانند عروسک های خیمه شب بازی در دست انیماتورها کنترل می شوند.
دوره آموزشی : برگزاری دوره موشن گرافیک دانشگاه صنعتی شریف
.jpg)
نظرات ارزشمند شما